RIÐ

n.

1) a winding staircase, steps;

2) sway, swing; ok verðr svá mikit r. at, and it comes to such a pitch, that;

3) weight, importance, moment (munu þar stœrri r. í vera).

* * *

n., qs. vrid (?), [ríða = to writhe], a winding staircase, steps, a staircase leading to the upper part, esp. outside the walls; hann lét göra kirkju í stöplinum ok rið upp at ganga, Bs. i. 132; salernit stóð á stöfum, en rið upp at ganga til dyranna, Ó. H. 72, Grett. 98, 99, Stj. 383; Ásbjörn hljóp upp í riðit ok svá í stöpulinn, Fms. viii. 247:—a bridge between two buildings, as it seems, höilina miklu ok Postula-kirkju ok riðit í milli, vii. 122; þá felldu þeir ofan riðit milli kastala biskups ok kirkjunnar, ix. 523, v. l.: see lopt-rið.

B. [riða = to swing], sway, swing; ok verðr svá mikit rið at, and if it comes to such a pitch, Ísl. ii. 391; Hermundr hafði sama riðit, ok hjó á hálsinn, Sturl. ii. 139.

2. weight, importance; munu stærri rið í vera, Grett. 20 new Ed.; cp. at-riði. riða-mikill, adj. heavy, ponderous.